28 stycznia 1947 Indie odzyskały niepodległość. Po 200 letniej obecności brytyjczyków w Indiach, ruch niepodległościowy Mahatmy Gandhi zw. Satyagraha (insistent on true, polityka biernego oporu) odniosł sukces. Tego dnia ojciec narodu jak hindusi nazywają Gandiego, został w swoim Asramie medytując w smutku nad przyszłością Indii. Gandhi określił ten dzień; dniem swojej największej porażki, jego wymarzona idea „Swaraju” kraju wolnego, niepodległego, gdzie muzułmanie i hindusi żyją pod jednym dachem przestała istnieć . Polityka prowadzona przez przywódcę Ligi Muzułmańskiej Ali Jihnna doprowadziła do podziału Indii i do odłączenia się stanów o większości muzułmańskiej (czego Gandhi chciał za wszelką cenę uniknąć) i proklamowanie Republiki Islamskiej Pakistanu. Pakistan został podzielony na dwie części: część zachodnią i wschodnią oddaloną od pierwszej o prawie 2000 kilometrów. Od samego początku istnienia Pakistanu Wshodniego utworzył się silny ruch niepodlogłościowy, który doprowadził do utworzenia w 1971 roku niezależnego państwa: Bangladesz.

Obecnie Bangladesz należy do jednych z najbiedniejszych krajów świata. Największym problemem jest mała powierzchnia, przeludnienie i co za tym idzie brak pracy.W ciągu ostatnich 30 lat miliony ludzi nielegalnie przekroczyło granicę szukając pracy w Indiach, szczególnie w stanie Bengal

Bakhali to jedna z typowych wiosek w Bengalu Zachodnim, do której przybywa tysiące nielegalnych emigrantów szukających szansy na lepsze życie.

Co mnie najbardziej poruszyło w tym miejscu to piękne czyste oczy, obrazy cięzkiej pracy i spokój wiejskiego życia.